'Nou, dag dan...' zei Karen. 'Ik ga maar weer, als het hier zo gezellig is...' Er werd niet geantwoord. Dus daar ging ze dan, alleen door de nacht, peddelend op haar fietsje, Die Karen toch.
Haar vriend Louis, een oude zee kaptein, zou die avond terug komen van zee. Hij was aangekomen in Oostende. Rond middernacht kwam Louis aan in de hoofdstad.
Het was niet eens zo heel donker en zodoende herkende Louis in het schemerlicht dat Madonna voorbij fietste, die volgens de roddelpers een penthouse aan de rivier aldaar zou bewonen. 'Hé Brad!' riep Madonna waggelend vanaf de fiets – Ze was aangeschoten van vier Duveltjes en herkende Brad Pitt in Louis – Brad Pitt had immers ook een optrekje in de hoofdstad. 'Hé Madonna!' riep Louis vrolijk terug.
Eigenlijk viel Louis hiermee wel een beetje uit zijn rol; als zijn hem zouden hebben gezien zouden ze versteld staan van zoveel spontaniteit. Maar goed, voor Madonna maakt iedereen een uitzondering, dus Louis riep vrolijk: 'Hé Madonna!'
'Ik weet dat we niet altijd goede vrienden zijn geweest, en sorry dat ik nooit naar je concerten ben geweest, maar je was ook altijd zo onaardig toe we hier kwamen wonen. Alleen toen je erachter kwam hoe leuk Karen met je kinderen was, konden we iets voor je betekenen. Echt goed betalen deed het anders ook niet trouwens... Weet je Madonna. het klikt gewoon niet echt!!!'
No comments:
Post a Comment