ZT door Terry, Inge, Fanny en Herman (23/02/08)

‘Wat zal ik eens op tafel zetten?’ vroeg tante Sidonia zich af, ‘gewoon aardappelen, bloemkool en een braadworstje, of zal ik eens voor die gekke ¶ groenteburgers gaan?’ Ten einde raad besloot Sidonia het dieetboek van Sonja Bakker te raadplegen.
In de index vond ze een gerecht dat meer aansloot bij haar smaakvoorkeuren: geconfijte gember met kalfsschenkel. Sidonia’s mond werd vochtig, en er viel zelfs een druppel speeksel op het boordje van haar zijden bloesje. ¶
Gelukkig zag niemand het. Sidonia grinnikte en liep naar de kelderkast om de gemberbolletjes te pakken. Wat zijn die toch altijd heerlijk verwarmend, smakelijk en zoet. Een echte opkikker tussen twee fasen afstoffen in. Toch geen hysterie mevrouw? Welnee. Hysterie heeft volgens Freud een verband met de baarmoeder maar wie hecht geloof aan zijn gebrauwel, geouwehoer en gezemel. Wat een projectie, die leed aan die ¶ man. Oh nee, wat leed die man aan projectie dei boleet. Wat een gekke zwam die boleet. Wat een idiote vliegenzwam, wat een vreemde sji-take, een afgedwaalde champignon, onaangepaste paddestoel. Superlatieven schoten tekort, beeldspraak voldeed niet meer, het enige dat restte was theater. Vrije expressie, niet met tekst, nee: bewegingstheater. Mime was eigenlijk de enige optie. En op dit moment kwam Corry ¶ het verhaal binnen. Corry de clown. Ze was weggelopen van het Hongaars staatscircus toen ze 12 was omdat haar liberale ideeën niet stookten met het verder vrij communistisch georienteerde kunstenaarsgezelschap. Na met veel moeite over het ijzeren gordijn geklauterd te zijn, bleek het Westerse paradijs ¶ ook niet wat ze gehoopt had. Arme Corry eindigde achter de ramen op een derde-rangs achtergracht van de Amsterdamse wallen. Daar kwamen haar acrobatische capaciteiten overigens nog wel van pas. Haar seksuele diensten waren zeer gegeerd en Corry slaagde erin haar lot met waardigheid te dragen. Haar openingszin luidde steevast ‘jouw genot is mijn genot’, een zin die natuurlijk als muziek in de oren van de hoerenlopers klonk, omdat zij liever de illusie koesterden van Corry’s oprechte interesse in hen, dan de bittere waarheid te erkennen dat alles wat Corry tegen zei en deed voortvloeide uit een sluwe marktstrategie.